Eindelijk aan het werk

Na een vroeg ontbijt om 07:00 zijn we richting de school gegaan om de dagopening met de studenten bij te wonen. De bisschop was speciaal aanwezig voor ons bezoek. Heel bijzonder was dat we met de studenten het avondmaal mochten vieren. Ondanks de verschillende culturen geven de tekenen van brood en wijn een diepe verbondenheid met elkaar. We hebben met elkaar nog een aantal mooie liederen gezongen waaronder Wat God in deze tijd zoekt. Voor de 50 plussers onder ons wel bekend;)

Om half 9 verzamelende de studenten zich in hun net gestreken overhemden onder de boom. Geesje heeft de studenten uitgelegd hoe je papier schept. Na de uitleg mochten de studenten aan de slag. Vele vingers gingen omhoog na de vraag wie het ook wilden proberen. Sommige waren zelfs zo fanatiek dat ze hun ontbijt lieten staan om door te kunnen gaan. De studenten krijgen pas om 10:00 uur ontbijt. Echter waren er ook studenten die we na de pauze niet meer hebben terug gezien. Tegen de tijd dat het lunchpauze was, was al het pulp op. Na de lunchpauze, die deze keer uit pasta met tomatensaus bestond, konden we dan ook verder met het vouwen van de enveloppen van het papier welke wij ik Nederland zelf hebben geschept om te oefenen. Sommige studenten hadden nog nooit geknipt met een schaar, maar gelukkig baart oefening kunst. Al het geschepte papier hangt keurig te drogen aan de waslijn, zodat de stundenten dit morgen weer kunnen gebruiken voor het vouwen van nieuwe envelopppen.

Voor we naar de markt gingen, hebben we een bezoek gebracht aan de vrouwen van Life Stiches welke werken op het terrein van de school, zodat wij konden zien waar de spullen die wij gisteren gekocht hebben, gemaakt worden.

Op de boda boda zijn we vetrokken richting de stoffenmarkt. Ook dit keer hebben de dames de shillingen weer flink laten rollen. Bepakt en bezakt hebben wij onze reis voortgezet in een tuk tuk naar de fruit - en groentemarkt. Daarna zijn we doorgereden naar Borderland ( restaurant) waar we onder het genot van een heerlijke kop koffie konden bijkomen. Onze tussenstops bij restaurants met WiFi zijn vaak niet zo gezellig, omdat alle dames direct naar hun telefoon grijpen om weer up to date te zijn;)

Wandelend zijn we terug gegaan naar onze guesthousen, waar we de maaltijd hebben genoten. Dit keer stond er rijst met snijbiet en pindakaas op het menu. Het recept wordt in Nederland zeker uitgeprobeerd!

Vanavond kwam Mickey langs om te horen hoe wij het bezoek aan het vluchtelingen settlement hadden beleefd. We hebben met elkaar gebeden voor het werk wat hij doet.

Na de avondsluiting zijn we voldaan en vermoeid ons bed ingedoken! Want morgen weer vroeg uit de veren!